Endüstri 4.0 ve Zorluklar

Nesnelerin tanımlanması ve anlaşılması, otonom şekilde tamamen veya kısmen planlama yapılması ve diğer bilgi kaynaklarıyla etkileşim sağlanması çevreye ilişkin öz öğrenme kapasitesi geliştirilmesi yeni dönemde karşılaşılacak mühendislik zorlukları arasındadır. Araştırma, geliştirme ve üretimde sinerjilerin birleştirilmesi üretimin dağıtılmasını ve herhangi bir araştırma veya üretim merkezinin istenilen yerde kurulabilmesini sağlayacaktır. Özelleştirilmiş, esnek ve dinamik üretim yaklaşımı piyasanın ihtiyaçlarını daha iyi karşılarken klasik altyapı ve tedarik zinciri geliştirmek için gerekli kaynak miktarını önemli ölçüde azaltacaktır. Fakat yine uygulamada zorluklar beklenmektedir.

Şöyle gruplandırabiliriz:

Veri büyüklüğü: Toplanan veri miktarının üstel şekilde artışı veri bulunması, işlenmesi ve iletiminde yeni yöntemler geliştirilmesini mecbur kılacaktır. Enerji verimliliği hem artan veri işleme miktarının gerektirdiği enerjinin karşılanması hem de daha küçük sistemlerin mümkün kılınması için gerekli olacaktır. Endüstrinin karşılaştığı en büyük zorluklardan birisi ürünler, üretim altyapısı ve süreçleri, bunların kontrolü ve uygulanmasının birbirine giderek daha fazla entegre edilmesidir. Bu durum işlenmesi gerekli veri miktarını ve ortaya çıkan karmaşıklığı üstel şekilde arttırmakta ve şirketleri sadece teknolojilerini değil organizasyonlarını da daha üst seviyelere çıkarmaya zorlamaktadır.

Mali kaynak: Bazı kurumların yeni paradigmaların gerektireceği yatırımlar için yeterli mali kaynaklara sahip olmaması önemli bir endişe yaratmaktadır. Ayrıca, o güne kadar yapılan yatırımları riske atabilecek değişiklikler ve iç düzenlemeler gerekecektir. Birçok şirket halen ürün, hizmet veya süreç geliştirirken pazarın giderek karmaşık hale gelen taleplerini yeterince dikkate almamaktadır. Yeni dönemde bu yaklaşım pazardaki fırsatlardan yararlanmayı ve katma değer yaratmayı önemli derecede kısıtlayacaktır. Yine birçok şirket inovasyonda sadece kendi kaynaklarına dayanmakta, dış ortaklarla işbirliği yapıldığında ise birçok durumda başarısız ve iptal edilen projeler ortaya çıkabilmektedir.

Entegrasyon: Dağıtılmış üretimin temelinde operasyonel ağlar vasıtasıyla teknolojik işbirliği yatmaktadır. Lojistik ve tedarik zinciriyle entegre olmuş ve hızlı tepki veren sanal fabrika fiziksel fabrikanın yerini alacaktır. Tüm bilgilerin dağıtılması, kontrolü ve izlenmesi organizasyonun ve yönetimin gerçek zamanlı desteklenmesine izin verecektir. Dağıtılmış üretim sosyal olarak sürdürülebilir yeni iş modelleri gerektirecektir.

Güvenlik: En çok odaklanılması gereken konulardan biri ilgili tüm tarafların kabul edeceği bir güvenlik seviyesine ulaşılabilmesidir. Dışarıdan yapılan müdahaleler diğerleri yanında şirketler için karşılanması zor mali faturalar getirebilir. Sadece fiziksel altyapı değil entegre sistemler de etkin bir şekilde korunmalıdır. Riskler önceden analiz edilmeli ve uygun önlemler geliştirilmelidir. Ayrıca, sürekli doğrulama ve gelişim için teknik hedeflere uygun politikalar ve önlemler uygulanmasına izin verilmelidir.[7]

[7] Siemens (2013): Operational Guidelines for Industrial Security, Siemens AG.