Nesnelerin internetinin tanımı konusunda da tam bir uzlaşma olmamakla birlikte ortak kabul gören yönü şudur: bağımsız olarak bilgileri paylaşan, kendi aralarında ve insanlarla etkileşim kuran çok çeşitli nesneler ve teknolojik sistemlerin günlük hayatın her aşamasında kullanım bulması. Fiziksel İnternet, Endüstriyel İnternet, Makine-Makine İletişimi, Akıllı Nesneler gibi terimler de zaman zaman Nesnelerin İnterneti ile aynı anlamda kullanılmaktadır.
Nesnelerin İnterneti dinamik bilgilerin standart protokoller kullanılarak küresel boyutta erişildiği, sanal ve fiziksel varlıkların akıllı arabirimler vasıtasıyla tam entegre olduğu kavramsal bir ağ olarak düşünülebilir. İnternetin zaten büyük ölçüde etkilemiş olduğu ekonomik ve sosyal yapıdaki değişimleri bir üst seviyeye taşıyacaktır.
This content is licensed under a Creative Commons Attribution-NoDerivatives 4.0 International license.
Nesnelerin İnterneti endüstri metodolojisinin tamamen yeniden düzenlenmesini gerektirecektir. Yeni metodoloji, ürünün üretileceği yerde gerekli tüm bilgilere sahip olacak şekilde özelleştirilmiş ürünlerin büyük ölçekte ve verimli şekilde üretilmesine imkan verecektir. İnsan tasarlayıcı, kavramlaştırıcı ve yeni ürünlerle karmaşık sistemlerin parametrelerini, kurallarını ve şartlarını belirleyici olarak merkezde bulunmaya devam edecektir.
Nesnelerin interneti endüstride diğerleri yanında ürünlerin tanımlanması, imalat sırasında ve tedarik zincirinde izleme, artan güvenlik, azalan üretim kaybı ve enerji tüketimi gibi somut faydalar sunacaktır. Bunlar ve uzun vadeli bakımın yeni bir türü tüm seviyelerde sürdürülebilirlik sağlayacaktır.[4]
This content is licensed under a Creative Commons Attribution-NoDerivatives 4.0 International license.
Bu nokta nesnelerin internetinin başarıya ulaşması için bazı ön koşullara/değişimlere gereklilik duymaktadır.
Birlikte çalışma: Özellikle arabirimler vasıtasıyla kendi aralarında ve insanlarla birlikte çalışabilen otonom sistemler olmalıdır. Sistemler katma değer yaratmak üzere süreçleri değiştiren yeni eşgüdüm ve işbirliği biçimlerinin uygulanmasına imkan verecek şekilde dağıtılmış hale getirilmelidir.
Entegrasyon: Açık sistemlere odaklanılarak ortak stratejinin tüm paydaşlarının hedeflerine ulaşması sağlanacak şekilde bilginin şeffaf ve güvenli yönetimini sağlayacak yasal ve teknik altyapı kurulmalıdır. Endüstri ve üreticiler bilgi ve iletişim teknolojilerinin kullanımında aynı seviyede olmadığında uygun entegrasyon sağlanamaz.
Düşünce değişimi: Bu teknolojik değişimin farklı yönlerinin birbirine nasıl entegre edileceği hakkında yeni düşünme biçimleri sadece endüstri sektöründe değil toplumun tüm kesimlerinde gerekli olacaktır. Bu tüketicinin bir ürünü ne kadar süre kullanmak isteyeceğinden tutunda, kişisel verilerinin kimlerle nasıl paylaşılacağına kadar değişik alanlarda gereken bir değişimdir. Örneğin, tüketici buzdolabındaki talep verisinin dağıtım zincirine iletilmesini engellerse; gerçek zamanlı son kullanıcı talebine dokunmak isteyen akıllı tedarik zinciri tasarımı kırılabilir.
Bulut hesaplama: Nesnelerin İnterneti verilerin ve bilgilerin yönetimi, depolanması ve işlenmesine yönelik sanal bir platform olarak bulut teknolojisinden yararlanacaktır. Bulut teknolojisi dinamik yapı, ölçeklendirilebilirlik gibi özellikleriyle farklı sistemlerin entegrasyonunda ihtiyaç duyulan esnekliği sunmaktadır. Bulutla etkileşecek yeni mimari sistemleri bağımsız çalışmaya imkan vermelidir. Bulutun tam potansiyelinden yararlanabilmek için otonom alt-sistemlere bulutla bağımsız etkileşime ve çalışmaya imkan verecek özellikler kazandırılmalıdır. Bileşenler fiziksel ve dijital özellikleri bakımından hem kendi içlerinden üretilen hem de çevrenin veya kullanıcılarının ürettiği olaylara kendilerini uyarlayabilmelidir.
This content is licensed under a Creative Commons Attribution-NoDerivatives 4.0 International license.
Model Mimari: Referans modeli ve mimarisi gelişime izin veren, açık ve esnek bir yapı sağlamalıdır. Geliştirilecek mimari standartları programlama zorunluluğu ve farklı işletim sistemlerinin ortaya çıkaracağı sorunları olabildiğince elimine etmelidir. Mimari sadece akıllı nesneleri değil ağa bağlantı imkanı kısıtlı olan ya da hiç olmayan nesneleri de dikkate almalı ve bu nesneleri de izleme, yönetim ve kontrol amacıyla sistemin işlem yapabileceği dijital varlıklara dönüştürebilmelidir. Model ve mimari tasarlanırken enerji verimliği, frekans bantları ve diğer konulardaki yasal düzenlemelerin gelişimin önünü tıkamayacak olmasına özellikle dikkat edilmelidir.
[4] Vermesan, O.; et al. (2013): Internet of Things: converging technologies for smart environments and integrated ecosystems, River Publishers.
